Dlaczego ten sen ciągle powraca? Co on oznacza? Kim jest ta kobieta? Skąd ona mnie zna?

Młody artysta prześladowany powracającym koszmarem, obsesyjnie dąży do jego zrozumienia. Zaczyna więc śledzić kobietę, która otwiera furtkę do zakątków jego podświadomości i prowadzi go do źródła snu.

„44” to przeprawa przez zakamarki ludzkiej podświadomości - jest to świat pełen tajemnic i mroku. Film jest subiektywizacją umysłu samotnego artysty, którego obsesja na punkcie snu daje swój wyraz w jego szkicach. Nieodzownym elementem „44” są „Dziady cz. III” Adama Mickiewicza tworzące tło i dodatkową warstwę narracji filmu - ta stanowi interpretację rzeczywistości, w której znajduje się bohater. Sama książka staje się kluczowa do zaakceptowania rzeczywistości przez chłopaka. Miejsca, w których znajduje się artysta nie pozostają bez znaczenia. Ulice Gdańska służą jako dopełnienie atmosfery filmu i uwydatniają nastrój bohatera, a mieszkanie artysty stanowi reprezentacje jego stanów emocjonalnych.